Eind 1994 was er een groot verlangen in het hart van Peter Gatete, een geboren Rwandees, die reeds lang in Nederland woonachtig is, om het door de oorlog geteisterde Rwanda te bezoeken en zijn familie weer te zien. Dit kwam op wonderlijke wijze tot stand. Peter schrijft daarover in een eerste nieuwsbrief enkele weken na zijn thuiskomst uit Rwanda: Lees meer hier;

Jesaja 55: 8-9

Want mijn gedachten zijn niet uw gedachten en uw wegen zijn niet mijn wegen, luidt het woord des Heren. Want zoals de hemelen hoger zijn dan de aarde, zo zijn mijn wegen hoger dan uw wegen en mijn gedachten dan uw gedachten.

Enkhuizen, 14 januari 1995

Hier is dan de nieuwsbrief, waar u misschien op gewacht heeft. Vergeef me, dat de brief een beetje laat is. Ik ben namelijk al vier weken terug, maar toen ik thuiskwam had ik het al meteen heel druk, met name de eerste twee weken. Ik ben blij dat ik nu eindelijk kan schrijven over mijn reis naar Rwanda welke mogelijk is gemaakt door uw giften en gebed. Ik kan niet verder gaan voordat ik u eerst vertel hoe God me geleid heeft om u om financiële hulp te vragen. Het was niet makkelijk voor mij dit te doen, omdat er trots in mijn hart was en ik niet om geld wilde bedelen.

Op een dag sprak mijn vrouw met een broeder in de Heer. Hij stelde voor dat ik een brief aan mijn vrienden zou sturen en daarin om een bijdrage zou vragen voor mijn reis. Ik had er geen vrede over, maar op een dag, toen ik bad, kwam er een bijbelvers in mijn gedachten, nl. 1Cor.4: 7a. Hier zegt Paulus: Wat heb jij, dat je niet ontvangen hebt? Toen was het mij duidelijk dat het zuiver de genade van God is dat ik heb, wat ik heb. Dit moedigde mij aan om geld te vragen. De Here zegene u rijkelijk voor uw snelle reactie. Niet lang nadat ik de brief verstuurd had, was er voldoende geld voor een ticket naar Rwanda. Maar toen had ik er nog geen vrede over wanneer ik zou gaan. Mijn vrouw zei dat ik een vertrekdatum moest vaststellen en een ticket moest boeken. Nog steeds voelde ik mij er niet klaar voor. Rond deze tijd werd mijn vrouw gebeld door iemand van de E.O. Na een lang gesprek werd er voorgesteld dat we de mevrouw die belde met haar echtgenoot op bezoek zouden krijgen om met elkaar verder te spreken. Een zuster in de Heer had een kopie van onze nieuwsbrief naar de E.O. gestuurd. Zo bezochten zij ons en hadden wij een lang gesprek. Kort daarna werden wij gebeld. Men wilde samen met mij met een team naar Rwanda gaan om een film over mijn bezoek daar te maken. Het een en ander ging razend snel en in minder dan twee maanden was alles klaar voor het team en mij om te vertrekken. De E.O. gaf de vertrekdatum aan en vertelde mij dat ze mijn ticket zouden betalen. Ik hoop dat u nu begrijpt waarom Gods wegen hoger zijn dan de mijne!

U had mij geld gegeven en dus had ik nu een probleem. Ik vroeg God wat ik ermee moest doen. Ik had er vrede over om het geld mee te nemen. Graag vertel ik u hoe het geld besteed is. Ik had een paspoort nodig, vaccinaties, medicijnen om mee te nemen. Hiernaast wilde ik verschillende dingen voor mijn familie meenemen zoals zeep, tandpasta, melkpoeder, suiker e.d. Misschien heeft u wel op tv gezien hoe haast geen enkel huis in Rwanda, met name in de hoofdstad Kigali, meer sluitende deuren heeft. Om verschillende redenen werden alle huizen opengeschoten tijdens de oorlog. Mijn moeders huis had geen enkele deur meer die kon sluiten en zo zocht ik iemand om de deuren te repareren. Het huis van mijn moeder had elektriciteit, maar tijdens de oorlog zijn alle stopcontacten, lampen en de hele bedrading verwoest. Ook dit liet ik iemand repareren en nu is er weer stroom. Voorts was aan een kant het dak kapot door kogels. Dit gedeelte van het huis kon niet gebruikt worden als het regende en er kon ook niet geslapen worden. Ook dit liet ik repareren en zo woont mijn moeder weer in een veilig huis. Vlak voor mijn vertrek had de nieuwe regering nog geen systeem bedacht, hoe ze de mensen kosten voor huur, water en elektriciteit in rekening moesten brengen. Zo had mijn moeder tot dan toe nog niets van dit alles betaald. Hiervoor heb ik mijn moeder ook geld gegeven. Voorts heb ik wat geld als zakgeld gebruikt voor vervoer en maaltijden. Momenteel is Rwanda een heel duur land. Ik had een staafje cacaoboter nodig. Hier kost dat misschien twee gulden, daar betaalde ik elf Dollar! Door uw giften heb ik al het bovenstaande kunnen doen. Heel hartelijk dank, ook namens mijn familie in Rwanda. Mijn familie is zeer bemoedigd. Mijn bezoek was werkelijk een zegen en ik ben God dankbaar.

Ik was zo blij mijn moeder en de rest van de familie weer te zien. Maar het was ook speciaal om mijn geboortegrond voor de eerste keer te zien en met name het huis waarin ik geboren ben. Daar woont de man, die in 1959 door God werd gebruikt om ons gezin te helpen vluchten tijdens de massamoorden, die ook toen plaatsvonden. Deze moordpartijen waren bijna net zo erg als die welke we pas hebben meegemaakt. Het verschil is dat er toen nog geen CNN was. Het was bemoedigend om te zien hoe men het dagelijks leven weer oppikt, maar er zal wel tijd over heen gaan en het zal veel inspanning kosten voor Rwanda weer enigszins geestelijk herstelt. Ik bevond dat van Tutsi families, die gemakkelijk uit zo'n vijftig personen bestaan er soms nog twee tot vijf over zijn. Ook kwam ik gevallen tegen, waar nog maar één persoon van de hele familie in leven was. Het was niet makkelijk om aan te horen, wat deze mensen te vertellen hadden.

Ook was ik in de gelegenheid om een aantal weeshuizen te bezoeken. Ik sprak zowel met de leiding als met de kinderen. Veel kinderen konden niet slapen vanwege alle vreselijke dingen, die ze hadden gehoord en gezien. De kinderen die wel konden slapen schreeuwden vaak in hun slaap vanwege nachtmerries. U kunt zich voorstellen wat het voor een kind moet betekenen om te zien dat je vader of moeder in stukken wordt gehouwen en zo de dood vindt. Veel kinderen ontsnapten ternauwernood. Velen waren gewond op verschillende plaatsen. Sommigen misten een been, anderen zelfs beide benen. Alstublieft, gedenk deze kinderen in uw gebeden.

Ik bezocht diverse kerken en was bemoedigd te zien hoe de mensen een weg naar binnen probeerden te vinden. Soms stonden de mensen tot op straat omdat de kerk tjokvol was. Maar ook was er zo'n zalving dat de mensen gewoon van hun zonden overtuigd werden. Ze kwamen naar voren voor gebed en gaven hun leven aan God. Het gezang in de kerken en de preken waren simpel en vol vreugde, zodat het heerlijk was om in de kerk te zijn.

De tijd brak aan dat ik weer terug moest. Ik reisde van Rwanda naar Oeganda, om vanuit Oeganda terug te vliegen. Ik reisde met een van mijn zussen in een matatu (minibus). Ongeveer halverwege op weg naar Kampala, onze eindbestemming, ontdekte zij, dat haar koffer met al haar bezittingen weg was. Deze moet van het dak van de matatu zijn gevallen of gestolen. Toen ik mij realiseerde dat zij nu niets meer had, gaf ik haar het overgebleven geld, zodat zij kon kopen wat ze nodig had.

Prijs de Heer, Hij heeft mij veilig geleid. Eén dag nadat ik was aangekomen in Oeganda, stortte de verbindingsbrug tussen Rwanda en Oeganda in. Gods timing voor mijn terugreis was precies goed.

Ik kan deze brief niet eindigen voordat ik u vertel dat er nogal wat worstelingen zijn voorafgegaan aan mijn reis naar Rwanda. Maar prijst God, Hij heeft alles ten goede gekeerd en het zelfs mogelijk gemaakt dat ik op de tv kwam. Sommigen van u hebben de uitzending van “Antenne” vast wel gezien. Al deze dingen hebben mijn geloof in God enorm versterkt! Het is wonderbaar te zien en te ervaren hoe God alle dingen leidt. Mijn reis naar Rwanda heeft bewezen dat ik al flink Europees ben geworden. Ik kon de Afrikaanse warmte niet zo goed meer verdragen. Een dag na mijn aankomst waren mijn lippen al helemaal gebarsten door de zon. Ook had ik wat maagproblemen door de klimaatsverandering en het andere eten. Ik ben niet echt heel erg ziek geweest. God heeft mij beschermd, ook voor malaria.

De tijd die ik had was te kort om iedereen te zien. Aan de andere kant was het een lange tijd om zonder mijn gezin te zijn en natuurlijk om een ieder van u te zien. Tot slot willen wij van deze gelegenheid gebruik maken om een ieder van u te danken voor uw gebeden, ondersteuning en vriendschap. Moge God u rijkelijk zegenen en de goede verlangens van uw hart vervullen in dit nieuwe jaar. We houden van u.

Familie Gatete.