|
Beste vrienden,
Van 21 Oktober tot
18 November 2008 zijn we in Kigali Rwanda geweest, om de minder bedeelde
mensen te helpen. www.GeloofHoopEnLiefdeRwanda.nl
De leiding van “Association Hope” bestaat uit Mary Kaitesi, coördinator, Pastor Faustin en 6 stafleden. We hebben 3 projecten; De Naaischool, het Aidsproject en de Groenteplantage. In deze nieuwsbrief willen we graag het werk van de Aidsproject aan jullie voorleggen.
Rwanda; Hoogte 1500 m Temp. 23°C
|
|
|
Pastor Faustin; We zijn begonnen met de kinderen aan te spreken en we zijn met hun gaan zingen. Zo zijn we elke zondag een bijeenkomst begonnen die eigenlijk de enige kerk in de buurt is. We zitten in een ruimte die nu al te klein is. |
|
|
|
Op de foto zie je de kerkdienst van Pastor Faustin in een gebouw gemaakt van modder. Een aantal keer per week komen de buurtkinderen zo samen om naar Pastor Faustin zijn boodschap te luisteren van Hoop, Geloof en Liefde. En wat kunnen ze mooi zingen in aanbidding tot God. Zie mooie video’s op; www.GeloofHoopEnLiefdeRwanda.nl |
|
|
Getuigenis van Uwamahoro Verantina; In ons gezin zijn we allemaal geboren met Aids en een kind is overleden. Ik heb mijn vader nooit leren kennen want toen hij stierf aan Aids was ik te klein. Ik was geboren tijdens de genocide oorlog van 1994 en men wilde ons vermoorden maar we hielden ons schuil in het huis van familie. We betalen huur voor ons huis en er is geen geld om voor mijn school te betalen, dus heb ik heel veel school gemist. En als ik op school was dan kon ik tijdens de lunchpauze niet naar huis, want er was geen eten thuis. Later toen Pastor Faustin zijn kerk begon kwam ik ook naar de bijeenkomsten. En ik werd geregistreerd in het “Aidsorphans” project. Sinds die tijd kan ik weer naar school gaan. En ik ben u heel erg dankbaar voor alle hulp zodat ik weer naar school kan. Vroeger als ik naar school ging, dan ging ik op blote voeten, maar nu heb ik schoenen gekregen van u, hartelijk bedankt. En ook bedankt voor de schoolboeken, uniformen en voor alles wat u voor mij heeft gedaan. |
|
Dit is het verhaal van Didas Nduwimana;
Hij woont op de straat heeft geen ouders. Hoe komt
dat? Toen hij vijf jaar oud was woonde hij in Burundi, een buurland
ten zuiden van Rwanda, en ging hij voor de grap aan een vrachtwagen
hangen. Maar de vrachtwagen ging steeds harder rijden en toen durfde
hij er niet meer vanaf te springen totdat hij in Rwanda aankwam. Hij
is nu al 14 jaar oud en heeft vaak honger en wil graag naar school.
Ook wil hij graag weer terug naar zijn ouders. Wilt u deze jongen
helpen om zijn ouders weer te vinden? Stuur Uw gift o.v.v. Didas. |
Ik woon op straat |
|
In januari begint het nieuwe schooljaar weer in Rwanda, en dan moet alle school- geld weer betaald worden. We hebben afgelopen twee jaar 64 kinderen zo geholpen, maar zij willen allemaal weer naar school in januari. We hebben het beloofd, maar het geld hebben we nog niet. De kinderen rekenen graag op uw steun. Wilt u ook meehelpen? Stuur uw gift o.v.v. “School” |
Vriendelijke groeten en hartelijk bedankt voor je gebeden en gaven. God zegene je |
